(บทความที่ 7)
ความผิดฐานฉ้อโกง บัตรเอ.ที.เอ็ม
“ ไว้ใจทาง วางใจคน จนใจเอง ” หรือ “อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจคน จะจนใจเอง ” สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึง การไว้ใจคนอื่นมากจนเกินไปอาจจะทำให้ได้รับความเดือดร้อนได้ หรือไม่ควรไว้ใจใครมากเกินไปเพราะเขาอาจจะทำให้เราเดือดร้อนในภายหลังได้
ความไว้เนื้อเชื่อใจ ย่อมเกิดจากความจริงใจที่มีต่อกันจนถึงขั้นพัฒนาเป็นการไว้ใจซึ่งกันและกัน ไหว้วาน ขานใช้ หรือรับอาสาเพื่อทำกิจธุระหรือการงานสำคัญๆให้แก่กัน แต่เงินทองไม่เข้าใครออกใคร หากวันนึงเพื่อนรู้ใจมารับอาสานำบัตรเอ.ที.เอ็มไปตรวจสอบยอดเงินในบัญชีให้ แต่กลับนำไปกดเงินสดในบัญชีของเราเอาไปใช้ส่วนตัวเสียเองนี่ สิ่งที่เคยไว้เนื้อเชื่อใจกันยาวนาน มาถึงบัดนี้คงไม่มี เพราะกรณีนี้ตามกฎหมายมีความผิดฐานฉ้อโกง
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 671/2539
การที่จำเลยรับอาสาว่าจะนำบัตรบริการเงินด่วน (A.T.M) ของผู้เสียหายไปตรวจสอบยอดเงินในบัญชีเงินฝาก แต่กลับนำบัตรบริการเงินด่วน (ATM) ดังกล่าวไปเบิกถอนเงินจากตู้ เอ.ที.เอ็ม ของธนาคาร เป็นพฤติการณ์ที่ถือได้ว่า จำเลยหลอกลวงเอาบัตรบริการเงินด่วน(A.T.M)ของผู้เสียหายเพื่อนำไปใช้เบิกถอนเอาเงินจากตู้ เอ.ที.เอ็ม เป็นเงินของผู้เสียหาย การกระทำของจำเลยจึงเป็นความผิดฐานฉ้อโกง